Aimeric de Belenoi

I.

Consiros, com partis d’amor,

chan, mesclatz de joi e de plor:

quar dols e plors e piatatz

mi ve del comte mon senhor,

quez es per Dieu servir crozatz;

et ai joi quar Dieus l’enansa

e vol que la crestiandatz

torn per lui en alegransa

e sia·n grazitz e lauzatz.

II.

E pos Dieus per sa gran dousor

nos bail’ aital capdelador

ben es recrezens e malvatz

qui·n rema, e partitz d’onor,

e qu’i vai grazitz et onratz:

que l’anars es esperansa

de be [e] joi [e] dos e gratz,

valor [en] cortz et onransa

e desliuramen de pecatz.

III.

Que·l conquist que nostr’ ansesor

conqueiron en Terra Major

perdem, qui no·i secor viatz,

e·ill cros sanct’on Dieus pres dolor

e mort – e·i fo per nos levatz!

E qui sai rest’ en balansa,

si n’a poder, e·l ten foudatz

d’anar a sa desliuransa

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

IV.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . si a Dieu platz,

e qui al desliurar non cor

greu cera per lui desliuratz,

e greu n’aura Dieus membransa

d’aquels per cui es oblidatz,

que reston, a sa pezansa,

per mal far e non ges per patz.

V.

C’aisi com son princes ausor,

e Dieus lur ha dat mais valor

es qui·n rema plus encolpatz;

e qui, per creiser sa ricor,

quant auzira·ls autres passatz,

resta e los dezenansa

contra Dieu s’es aconseillatz,

e Dieus penra en venjansa

tal qu’el corn del taulier n’er matz.

VI.

Molt devon esser ses paor,

segur e bon guerreiador

sels qu’iran, c’ades er de latz

Saint Jorgi e Dieus er ab lor,

que los ha absoutz e mandatz.

E qui morra, ses duptansa,

er el sel martir coronatz,

que·l Senher l’en fai fizansa

qu’es Dieus e reis et hom clamatz.

VII.

Sel cui Dieus det sen e vigor

et a de totz bos pretz l’onor

qu’es coms et er reis apelatz,

ajuda premiers e secor

al sepulcre on Dieus fo pauzatz.

E Dieus per sa gran pitansa,

si com es vera Trenitatz,

lo guit e·ill fass’ amparansa

sobre·ls fals Turx desbateiatz.