Rialto

461.111

 

 

 

Anonimo

 

 

 

 

 

 

En tal hai mess mo cor e mo conssir

 

 

qi·m fai scemblant orguoillos e salvage,

 

 

e fai pechat, q’ieu l’hai fach homenage

4

 

e son en lei assis tot mei deszir,

 

 

e no l’er gen, si aissi·m vol loignar

 

 

del sieu bel cors complit, honrad e car,

 

 

cui soi aclis tant q’a la mia fei

8

 

jeu no sai qal am plus, ma domna o mei.

 

 

 

 

 

A lei soplei e vas autra no·m vir,

 

 

ne no entend en autre seignorage,

 

 

mas sol el sieu qi·m ten en son ostage.

12

 

Be fora dreich q’ela·m degnhes auçir

 

 

e sol d’aitan degra me be onrar

 

 

d’acuillimen e de gen acoindar;

 

 

qant ieu li soi denant ni·l qer mercei,

16

 

tot mo conort adoncx de mos oillz vei.

 

 

 

 

 

Be sai q’Amors m’ha fach a dreich chausir

 

 

en la genchor q’anc fos de nul lignage,

 

 

e coind’e gai’ e de tot bon estage,

20

 

e sa valor vei totz jorns enantir.

 

 

Al mieu scemblan no ha egal ne par,

 

 

ab tot aicho jeu no m’en puosc lauszar;

 

 

mais, qal qe·m facha, a lei·m don e m’autrei

24

 

qe ja per re no·m partira de sei.

 

 

 

 

 

Be·m dei, si·ll plasz, ma domna retenir

 

 

e dei laissar alqes de son oltrage

 

 

vas me, a cui anc no fe clar visage.

28

 

Dies, per qe·l fai? Ja no·m degr’avenir!

 

 

Be leu o fai qar il me vol provar

 

 

s’ieu soi leials ou faill vas lei amar;

 

 

e non penria q’ieu fos en luoch de rei,

32

 

q’ieu no hagues s’amor e son domnei.

 

 

 

 

 

Per cho·n fui pres, qar fai a totz graszir

 

 

ma domna, en cui truob’hom tot bel usage,

 

 

e tut sei faich son avinen e sage

36

 

e·n fa Jovent pojar e reverdir;

 

 

q’anc no fo res q’hom li pogues blasmar,

 

 

sol pietat pogues ab lei trobar;

 

 

aicel qi fesz son gent cors en sa lei,

40

 

me don sa joia en chambra o·m seiornei.

 

 

 

 

 

Domna, en vos truob’hom trop bel estar

 

 

qe no·i pod hom nuilla ren esmendar,

 

 

per q’ieu soi mess en la vostra mercei:

44

 

qan vos plaira, vos membrara de mei!

 

 

 

Testo: Gambino 2003 (IV). – Rialto 3.ii.2005.


Mss.: L 121v.

Edizioni diplomatiche: Wilhelm Grüzmacher, «Bericht(e) an die Gesellschaft für das Studium der neueren Sprache in Berlin über die in Italien befindlichen provençalischen Liederhandschriften», Archiv für das Studium der neueren Sprachen und Literaturen, 34, 1863, pp. 141-202, 368-438, a p. 433; Mario Pelaez, «Il canzoniere provenzale L (cod. Vaticano 3206)», Studi romanzi, 16, 1921, pp. 5-206, a p. 126.

Edizioni critiche: Adolf Kolsen, «Bisher unedierte provenzalische Anonyma», Zeitschrift für romanische Philologie, 38, 1917, pp. 281-310; Francesca Gambino, Canzoni anonime di trovatori e «trobairitz», Alessandria 2003 (Scritture e scrittori, 18), p. 55.

Metrica: a10 b10’ b10’ a10 c10 c10 d10 d10 (Frank 577:129). Cinque coblas unissonans di otto versi e una tornada di quattro. Cesura enjambante al v. 23.

[FG]


BdT    Anonimi