Duran sartor de Paernas (de Carpentras)

I.

En talent hai q’un serventes encoc

per trair’a cels q’an mes prez a deroc,

q’ar mantenon «non» e han faidit «hoc»;

e menz q’ieu ai arbalesta e croc

brocarai lai per trair’al maior loc

al rei emgleis, qes hom ten per badoc,

qar suefr’aunitz q’om del sieu lo descoc,

per q’en cor ai qe als primiers lo toc.

II.

Tos temps serai malvolens e enics

al rei Jacme, qar mal tenc sos afics,

qe·l sagramentz q’el fes fon mois e trics.

Al mieu semblan lo tenc meilh n’Amalrics

de Narbona, per q’ieu sui sos amics;

q’el s’en capteng com homs q’es de prez rics,

e el aissi com reis de cor mendics,

per qe·m plaira si·l ven danz e destrics.

III.

El seu secors foram ric e estort

e desconfig Frances e pres e mort,

e·l coms marches dera s’en tal conort

enqier non agran d’el plait ni acort –

mas el o fes qar no·il tenian tort –

qe be viram son confano destort,

qe tuig sabem q’el l’aduis a tal port

qe·l sieu perden fes plaig aunit per fort.

IV.

Tant han sufert ll’aut baron lur mescap

qe·l meill del mon tenon Frances a clap,

e qar suefron q’aitals gens los atrap

no·i ha conseilh mas del broc a l’enap

serva chascus, qe be·os puesc dir ses gap

qe lai part Sur en la terra d’Alap

lur feron far Turc mant crit e mant jap,

e·l croi ric sai no·i sabon penre cap.

V.

Sai entre nos fan de gerra senbell

li dui comte, q’ar non es qi·ls capdel,

qes ell tengran plait per bon e per bell,

mas nostra pars en fai pauc de revel.

Mas al pascor veirem qe·l plus isnel

cavalgheran per gaug del temps novel,

don seran pres e fondut mant castell,

mant escut rot, mant elm e mant capell.

VI.

Qi vol aver de prez cap’e mantel,

tot enaissi com Barals se capdel.

VII.

Mon serventes trametrai de novel

a n’Oliver, qar lo sai bon e bell.