155.15 |
Folquet de Marselha
|
||
Hueimais no·y conosc razo |
||
ab que nos puscam cobrir, |
||
si ja Dieu volem servir, |
||
pos tant enquer nostre pro |
||
5 |
que son dan en volc sufrir: |
|
que·l Sepulcre perdet premeiramen |
||
et ar sufre qu’Espanha·s vai perden, |
||
per so quar lai trobavam ochaiso |
||
as sai sivals no temem mar ni ven; |
||
10 |
las! quom nos pot plus fort aver somos, |
|
si doncx no fos tornatz murir per nos. |
||
|
||
De si mezeis nos fes do |
||
quant venc nostres tortz delir, |
||
e fes so say grazir |
||
15 |
quant si·ns det per rezenso; |
|
donx qui vol viur’ab morir |
||
er don per Dieu sa vid’e la prezen, |
||
qu’el la donet e la rendet moren; |
||
c’atressi deu hom morir no sap quo; |
||
20 |
ay quan mal viu qui no·n a espaven! |
|
que·l nostre viures don em cobeitos |
||
sabem qu’es mals et aquel murir bos. |
||
|
||
Aujatz en qual error so |
||
las gens ni que poiran dir! |
||
25 |
que·l cors, qu’om no pot gandir |
|
de mort per aver que·y do, |
||
vol quex gardar e blandir, |
||
e de l’arma non a nulh espaven |
||
qu’om pot gardar de mort e de turmen; |
||
30 |
pes quex de cor s’ieu dic vertat o no |
|
e pueys aura d’anar mellor talen; |
||
e ja no·i gart paubreira nuls hom pros: |
||
sol que comens, que Dieus es piatos. |
||
|
||
Cor sivals pot n’aver bo: |
||
35 |
d’aitan poira s’en garnir |
|
que l’als pot Dieus tot complir |
||
e nostre reys d’Arago; |
||
qu’el no crey saubes fallir |
||
a nulh home que·y an ab cor valen, |
||
40 |
tant pauc vezem que falh’a l’autra gen; |
|
non deu a Dieu ges far pejurazo, |
||
qu’elh l’onrara si·l serv honradamen, |
||
qu’ogan, si·s vol, n’er coronatz sa jos |
||
ho sus e·l cel: l’us no·ylh falh d’aquestz dos. |
||
|
||
45 |
E ja non pretz fol resso |
|
lo reys castellas, ni·s vir |
||
per perdre, qu’anz deu grazir |
||
a Dieu que·lh mostr’e·l somo |
||
qu’en lui si vol enantir; |
||
50 |
et autr’esfortz ses Dieu torn’e nien; |
|
qu’aissi valra sos rics pretz per un cen |
||
si acuelh Dieu hueimais a companho; |
||
qu’elh no vol re mas reconoyssemen: |
||
sol que vas Dieu no sia ergulhos, |
||
55 |
mout er sos pretz honratz et enveios. |
|
|
||
Vida e pretz qu’om vol de folla gen |
||
on plus aut son cazon leugeiramen; |
||
bastiscam doncx en ferma peazo, |
||
e·l pretz que·s te quan l’autre van cazen: |
||
60 |
que totz sos pretz, sos gaugz e sos laus fos |
|
en pensar fort quant a Dieus fait per nos. |
||
|
||
Belhs Azimans, Dieus vezem que·us aten |
||
que·us volria gazanhar francamen; |
||
qu’onrat vos te tan que a mi sap bo; |
||
65 |
no·l fassatz doncx camjar son bon talen, |
|
ans camjatz vos, que mais val per un cen |
||
qu’om s’afranh’ans que forsatz caia jos. |
Testo: Stroński 1910 (XIX). – Rialto 3.iv.2002.
Vedi la scheda riassuntiva dell’ed. Squillacioti.