Rialto

262.6

 

 

 

Jaufre Rudel

 

 

 

 

 

 

I.

 

 

Quan lo rossinhols el foillos

 

 

dona d’amor e·n quier e·n pren,

 

 

e mou son chan jauzen joios

 

 

e remira sa par soven,

5

 

e·l riu son clar e·l prat son gen,

 

 

pel novel deport que reingna,

 

 

mi ven al cor grans jois jazer.

 

 

 

 

 

II.

 

 

D’aquest’amor son tan cochos

 

 

que, quant eu vauc vas leis corren,

10

 

vejaire m’es qu’a reusos

 

 

m’en torn e qu’ela m’an fugen.

 

 

E mos cavals i cor tan len,

 

 

greu er c’uimais i ateingna

 

 

s’Amors no la·m fa remaner.

 

 

 

 

 

III.

15

 

De tal domna sui cobeitos,

 

 

a cui non aus dir mon talen;

 

 

ans, quant remire sas faissos,

 

 

totz lo cors m’en vai esperden.

 

 

E aurai ja tan d’ardimen

20

 

que l’aus dire per sieu mi teingna,

 

 

pois d’als non ll’aus merce querrer?

 

 

 

 

 

IV.

 

 

A! com son siei dit amoros

 

 

e siei fait son fin e valen:

 

 

qu’anc non nasquet sai entre nos

25

 

neguna c’aia cor tan gen;

 

 

graille es, fresc’ab cors plazen,

 

 

e non cre genser s’enseingna,

 

 

ni anc homs non la poc vezer.

 

 

 

 

 

V.

 

 

Amors, alegre·m part de vos

30

 

per so car vau mon mieillz queren;

 

 

e son d’aitan aventuros

 

 

qu’enquar n’aurai mon cor jauzen:

 

 

la merce de Mon Bon Guiren,

 

 

que·m vol e m’apel’e·m deigna

35

 

e m’a tornat en bon esper.

 

 

 

 

 

[VI. = mss. Me]

 

 

E qi sai reman delechos

 

 

e Dieu non siec en Belleen,

 

 

no sai com sia ja mais pros

 

 

ni cum ja venh’ a guerimen;

40

 

qu’ieu crei e sai, mon escien,

 

 

que sel cui Jesus ensenha

 

 

segur’escola pot tener.

 

 

Text: Chiarini 1985 (VI, ʻaʼ version). Rialto 18.ix.2014.


BdT    Jaufre Rudel    ʻbʼ version

Songs referring to the crusades