|
|
Jaufre Rudel
|
|
|
I. |
|
|
Quan lo rossinhols el foillos |
|
|
dona d’amor e·n quier e·n pren, |
|
|
e mou son chan jauzen joios |
|
|
e remira sa par soven, |
5 |
|
e·l riu son clar e·l prat son gen, |
|
|
pel novel deport que reingna, |
|
|
mi ven al cor grans jois jazer. |
|
|
|
|
|
II. |
|
|
D’aquest’amor son tan cochos |
|
|
que, quant eu vauc vas leis corren, |
10 |
|
vejaire m’es qu’a reusos |
|
|
m’en torn e qu’ela m’an fugen. |
|
|
E mos cavals i cor tan len, |
|
|
greu er c’uimais i ateingna |
|
|
s’Amors no la·m fa remaner. |
|
|
|
|
|
III. |
15 |
|
De tal domna sui cobeitos, |
|
|
a cui non aus dir mon talen; |
|
|
ans, quant remire sas faissos, |
|
|
totz lo cors m’en vai esperden. |
|
|
E aurai ja tan d’ardimen |
20 |
|
que l’aus dire per sieu mi teingna, |
|
|
pois d’als non ll’aus merce querrer? |
|
|
|
|
|
IV. |
|
|
A! com son siei dit amoros |
|
|
e siei fait son fin e valen: |
|
|
qu’anc non nasquet sai entre nos |
25 |
|
neguna c’aia cor tan gen; |
|
|
graille es, fresc’ab cors plazen, |
|
|
e non cre genser s’enseingna, |
|
|
ni anc homs non la poc vezer. |
|
|
|
|
|
V. |
|
|
Amors, alegre·m part de vos |
30 |
|
per so car vau mon mieillz queren; |
|
|
e son d’aitan aventuros |
|
|
qu’enquar n’aurai mon cor jauzen: |
|
|
la merce de Mon Bon Guiren, |
|
|
que·m vol e m’apel’e·m deigna |
35 |
|
e m’a tornat en bon esper. |
|
|
|
|
|
[VI. = mss. Me] |
|
|
E qi sai reman delechos |
|
|
e Dieu non siec en Belleen, |
|
|
no sai com sia ja mais pros |
|
|
ni cum ja venh’ a guerimen; |
40 |
|
qu’ieu crei e sai, mon escien, |
|
|
que sel cui Jesus ensenha |
|
|
segur’escola pot tener. |