Rialto

201.4b = 282.12a

 

Guillem  .  Lanfranc Cigala

 

 

 

 

Lafranc, digatz vostre semblan:

qe·us par d’estas doas razos,

e no·us enueje ma tenzos

4

si be·us vauc ades menassan,

qe saber volrai vostre sen,

qal penriatz tota via:

qe acses la drudaria

8

d’una gentil donn’e plazen

e no fos per negun saubut,

o qe·us tenguesson tuig per drut

cil qe·n parlesson a prezen

12

e no n’acses plus iauzimen?

   

Guillem, be·m tenetz per enfan,

qan los plazens faitz amoros

mi partes egal ab rezos

16

de mensongier e de truan.

Mas ieu penrai sabiamen,

q’ieu non lais sen per follia,

per q’ieu soan la bauzia

20

ab los fals rezos de la gen;

et a guiza d’aperceubut,

pren lo ioi q’avetz mentagut

enanz, una vetz senglamen:

24

ben mais doncs en volgra de cen.

  

Meravilla me·n don trop gran,

Lafranc, qi pren cosseil de vos,

q’a vostr’obs n’es tan sofraitos,

28

qe no·i conoissetz pron ni dan:

qe per complir vostre talen

una noig [o] un sol dia,

laissatz lo ioi, que·us tenria

32

tos temps mais al vostre viven.

Cuiatz tuit cil, q’an entendut,

aion cel ben d’amor aut?

Non an, mas lo lau de la gen

36

prenon en luec de ioi plazen.

  

Guillem, eu ai apres aman

de voler ioi d’amor rescos,

e vos mi semblatz d’amor blos,

40

qi·ls fals bruitz anatz razonan;

q’a mi ia noca fora gen,

si fos vers, s’om en brujia:

e doncs qossi·m plazeria

44

menzongi’e fals bruis de nien?

Q’ieu sai, s’ieu agues brui volgut,

maintas vetz auria perdut

ioi d’amor, q’anava qeren,

48

qi·m tenc pois a celat iauzen.

  

Lafranc, ben avetz vil talan

e ben pauc vos vei enveios

de ioi ni d’onor cobeitos,

52

q’enaissi metetz en soan

l’auzor e saubut honramen,

per ioi, don res non sabria.

Qe·l thesaurs ia non valria,

56

qi·l celes qe no·l fes parven,

plus com fai peira ses vertut.

Estrain plai avetz mentagut,

q’escars e destreigz e tenen

60

tenran tuit per bon vostre sen.

  

Guillem, thesaurs, qi non l’espan

e no·n fai largas messios,

non val plus con aitan carbos:

64

aizo no·us vauc eu tenzonan.

Mas iois d’amor vai d’autramen:

qar s’ieu brui d’amor volia,

ia mais pois non amaria

68

l’onor de midonz leialmen;

q’om deu cuillir l’amoros frut

a celat, ses autrui aiut;

qez amors dechai mantenen,

72

si·l sabon mais dui solamen.

  

Lafranc, de vos ai cognogut

q’assatz ben avetz combatut

e tenzonat lo partimen;

76

pero no·i avetz agut sen.

   

Guillem, pois ieu vos hai vencut

ses saber, q’ieu non hai agut,

s’ieu agues pron d’ensegnamen,

80

gardatz co·us vencera corren.

 

 

 

Testo: Branciforti 1954 (XI). – Rialto 30.iv.2003


Ms.: a1 587.

Edizioni critiche: Giulio Bertoni, I trovatori minori di Genova, Dresden 1905, p. 17; Giulio Bertoni, I trovatori d’Italia, Modena 1915, p. 409; Francesco Branciforti, Il canzoniere di Lanfranco Cigala, Firenze 1954, (Biblioteca dell’Archivum romanicum: s. I vol. 37), p. 149.

Altra edizione: Les poésies de Guilhem de Montanhagol, troubadour provençal du XIIIe siècle, éditées par Peter T. Ricketts, Toronto 1964, p. 144 (testo di Branciforti).

Metrica: a8 b8 b8 a8 c8 d7’ d7’ c8 e8 e8 c8 c8 (Frank 637:1; unicum). Sei coblas unissonans e due tornadas di quattro versi.

Note: partimen di argomento cortese: è meglio godere della donna amata in segreto, o avere la fama di amante senza alcun godimento dell'amata? – Il Guillem che propone il partimen a Lanfranc Cigala è stato identificato in via ipotetica da Bertoni con Guillem de Montaignagol, che il Cigala avrebbe potuto incontrare nel luglio 1241 quando era in Provenza in qualità di ambasciatore (Giulio Bertoni, I trovatori d'Italia, Modena 1915, p. 577); nessun documento assicura però che Guillem de Montaignagol fosse allora negli stessi luoghi, cosicché tale identificazione resta non più che «une possibilité raisonnable» (così definita da Ricketts, in Les poésies de Guilhem de Montanhagol, pp. 143-144).

[sc]


BdT   Guillem    Lanfranc Cigala