330.15a |
|
|
Peire Bremon Ricas Novas
|
||
|
|
Rics pres, ferms e sobeirans, |
Un merito nobile, saldo e sovrano, dama, vi mantiene sovrana, e so che siete al meglio fedele, per cui io sono per voi un uomo fidato. E (lo giuro) sui miei occhi, bella donna piacente e preziosa, non provo per voi un debole desiderio, né mai un solo giorno sono stato debole o vano nei vostri confronti: piuttosto, non vivrò mai in buona salute, se la vostra gentile persona non mi guarisce.
|
|
|
|
domna, vos ten sobeirana, |
||
|
|
e sai q’es del miel certana, |
||
|
|
dont ieu vos sui homs certans. |
||
5 |
|
E per los oils de ma cara, |
||
|
|
bella dompna plazenz, cara, |
||
|
|
anc no·us ai voluntat vana, |
||
|
|
ni·us fui un jorn flacs ni vans: |
||
|
|
pero mais non viurai sans |
||
10 |
|
si vostre gentz cors no·m sana. |
||
|
|
|
||
|
|
E si vostre bels cors plans |
E se il vostro bel corpo liscio non appiana questo male che provo, o voi non siete sicura, della mia morte sono sicuro, perché la pena d’amore mi infiamma il cuore e il corpo, tanto che adesso provo dolore, perché Amore me lo accumula quando mi allontano dalle vostre mani; e se mai mi allontanerò da voi, il mio amore non vi sarà affatto lontano. | |
|
|
lo mal q’eu ai no m’aplana, |
||
|
|
ni vos n’estatz segurana, |
||
|
|
de la mort sui segurans, |
||
15 |
|
car lo mals d’amor m’afara |
||
|
|
lo cors e·l cor, si que ara |
||
|
|
mal, q’Amors lo m’amana, |
||
|
|
qar mi loing de vostras mans; |
||
|
|
e si ja·us estauc loindans, |
||
20 |
|
jes m’amors no·us er loindana. |
||
|
|
|
||
|
|
Rics fora, s’istes propdans |
Ricco sarei, se vi fossi vicino, o voi mi foste vicina, perché mai un cristiano amò tanto nessuna cristiana come amo voi, che mi rendete avverso ogni altro amore, al punto che non si allontana il mio cuore da voi, laddove Pregio fiorisce: perché voi siete seme di valore, e non pare voi apparteniate ad alti ranghi, benché vi si veda vestita di vermiglio. | |
|
|
de vos ni·m fosses propdana, |
||
|
|
qar hanc nulla crestiana |
||
|
|
non amet tant crestians |
||
25 |
|
com am vos, qe·m faitz avara |
||
|
|
autr’amor tant qe no·s vara |
||
|
|
mos cors de vos, on Pres grana: |
||
|
|
qar vos es de valor grans, |
||
|
|
e non par siatz de grans, |
||
30 |
|
qi·us ai’ab color de grana. |
||
|
|
|
||
|
|
Mais n’amera Catalans, |
Amerei maggiormente i Catalani, se voi foste catalana, ma, poiché siete castigliana, vorrei essere castigliano, perché la vostra persona gentile mi rapisce il pensiero e mi soccorre quando mi rimira; e poiché mi sembrate serrana, sono schiavo dei vostri Serrani; e servirò anche i Siriani, se voi foste siriana.
|
|
|
|
si vos fosses catalana, |
||
|
|
pero, car es castelana, |
||
|
|
volgr’ieu esser castellans, |
||
35 |
|
qe·l cossir mi tol e·m gara |
||
|
|
vostre gentz cors, qant m’esgara; |
||
|
|
e car mi semblatz serrana |
||
|
|
sui sers dels vostres Serrans; |
||
|
|
e servirai Surians, |
||
40 |
|
si vos fossetz suriana. |
||
|
|
|
||
|
|
Ja nuls lauzengiers trafans, |
Nessun perfido maldicente, né il geloso, né la gente perfida, né qualcuno che con parole rudi svilisce troppo la propria lingua m’impediranno di guardare ancora il vostro puro viso a causa della loro segreta sorveglianza; né, per spiare, un maligno si è mai fatto mediatore fra noi, eccetto Amore, che sta nel mezzo. | |
|
|
ni gelos, ni gens trafana, |
||
|
|
ni hom qui ab ditz vilans |
||
|
|
fai sa lengua trop vilana, |
||
45 |
|
non tolran qe ieu ancara |
||
|
|
non mir vostra faizon clara |
||
|
|
per lur garda soteirana; |
||
|
|
ni, per gardar, soteirans |
||
|
|
no·i s’es mes gaire mejans, |
||
50 |
|
mas d’Amor, qi es mejana. |
||
|
|
|
||
|
|
Domna, douzamenz m’agrana |
Donna, dolcemente di fine gioia matura ognuno dei semi che mi avete donato, e se mai io vivo in salute, ciò mi allontana dalla morte e mi guarisce. | |
|
|
ab finz jois chascuns dels grans |
||
|
|
qe·m detz, e se ja viu sans, |
||
|
|
aiso·m tol la mort e·m sana. |
||
|
|
|
||
55 |
|
N’Audeiart dels Baus, certana |
Signora Audiart del Baux, un indiscusso valore e un perfetto merito riconosciuto rendono le vostre azioni sovrane, e voi di Pregio sovrana. |
|
|
|
valors e fins pres certans |
||
|
|
fan vostres faigz sobeirans, |
||
|
|
e vos de Pretz sobeirana. |
Testo: Paolo Di Luca, Il trovatore Peire Bremon Ricas Novas, Modena 2008, p. 217. – Rialto 10.xii.2009.