Rialto

330.5

 

 

 

Peire Bremon Ricas Novas

 

 

 

 

 

 

Be volgra de totz chantadors

 

 

fos tan sobriers majers mos sens,

 

 

car am mielhs e sui pus temens

 

 

de totz los autres amadors:

5

 

breu fera pus adomniva

 

 

chanso, onran e tenen car

 

 

vos, que m’es de ric pretz ses par,

 

 

dona plazen senhoriva; 

 

 

que far la degra mielhs de be,

10

 

car aten tan auta merce.

 

 

 

 

 

E qui per dir sobrelauzors

 

 

de sa dona fon anc mentens,

 

 

don las vos et er ver dizens,

 

 

dona, car vostra grans valors

15

 

es tan per drech sobrautiva,

 

 

c’ab lieis no·s pot lauzors engar;

 

 

per que deu tot laus averar

 

 

vostra valors esforsiva,

 

 

c’ab sel creis l’autz pretz que·us mante.

20

 

Per qu’ieu dezir de vos merce.

 

 

 

 

 

Aisso·m fai dir, dona, Amors,

 

 

e l’onratz pretz sobrevalens

 

 

que·us fai grazir a totas gens,

 

 

per que una dossa legors

25

 

es de mon ferm cor aiziva 

 

 

totas vetz que n’auja parlar.

 

 

C’usquecx vos cuja mielhs lauzar,

 

 

car vostre laus vers aviva

 

 

lurs lauzors, car aisi·s cove.

30

 

Per so no·us aus clamar merce.

 

 

 

 

 

Tant es nobla vostra ricors,

 

 

e·l vostre nous cors convinens

 

 

es tan bels, e l’esgartz plazens,

 

 

e tan vera·l fina colors

35

 

fresca, natural e viva;

 

 

e tant gent sabetz dir e far

 

 

so que·us tanh et azaut onrar

 

 

c’a tot hom es agradiva;

 

 

per qu’ieu non ai fin joi de re

40

 

mais d’atendre vostra merce.

 

 

 

 

 

Mot es rics pretz, sens et honors,

 

 

mezura e ensenhamens

 

 

ab vos, dona, e sui jauzens

 

 

can dezir lo vostre secors,

45

 

que mos ferms volers m’abriva, 

 

 

mas ab tot so tem dezirar:

 

 

doncx be·us temeria prejar.

 

 

«Com?» Car Amors m’o esquiva,

 

 

tant que ja no·us dirai, so cre:

50

 

«Belha dona, si·us plai, merce!»

 

 

 

 

 

S’ieu vos auzes prejar de re,

 

 

dona, be·us queregra merce.

 

 

 

Testo: Di Luca 2008 (IV). – Rialto 10.xii.2009. 


Mss.: Dc 259r, R 102r.

Edizioni diplomatiche: Carl August Friedrich Mahn, Gedichte der Troubadours in provenzalischer Sprache, 4 voll., Berlin 1856-1873, vol. IV, n. 1747 (diplomatica di R); Henri Teulié - Giorgio Rossi, «L’anthologie provençale de Maître Ferrari de Ferrara» (seconda parte), Annales du Midi, 14, 1902, pp. 197- 205 e 523-538, p. 528.

Edizioni critiche: François-Just-Marie Raynouard, Choix de poésies originales des troubadours, Paris 1816-1821, 6 voll., V, p. 299 (edizione dei primi quattro versi); Carl Appel, Provenzalische Inedita aus Pariser Handschriften, Leipzig 1890, p. 217; Jean Boutière, Les poésies du troubadour Peire Bremon Ricas Novas, Toulouse-Paris 1930, p. 25 (VII); Paolo Di Luca, Il trovatore Peire Bremon Ricas Novas, Modena 2008, p. 113.

Altra edizione: Carl August Friedrich Mahn, Die Werke der Troubadours in provenzalischer Sprache, 4 voll., Berlin 1846-86, III, p. 256 (i primi quattro versi; testo Raynouard).

Metrica: a8 b8 b8 a8 c7’ d8 d8 c7’ e8 e8 (Frank 635:8). Canzone composta da cinque coblas unissonans polimetriche composte da dieci versi, più una tornada di due ottonari. Il mot-refranh merce è ripetuto al v. 10 di ogni cobla. Lo schema metrico originale ha dato vita a tre successive imitazioni: lo ritroviamo con le medesime rime nella tenzone fra la trobairitz Domna H e Rofin Rofin, digatz m’ades de cors (BdT 249a,1 = 426.1) e nello scambio di coblas fra Matfre Ermengau [Compair’aitan com lo soleil (BdT 297.2)] e Peire Ermengau [Messier Matfre, pos de conseill (BdT 341.1)].

Nota: Canzone cortese indatabile su base interna.

[PDL]


Traduzione

BdT    Peire Bremon Ricas Novas