Rialto

330.5

 

 

 

Peire Bremon Ricas Novas

 

 

 

 

   

 

 

Be volgra de totz chantadors

  Vorrei che il mio ingegno fosse di gran lunga superiore a quello di tutti i cantori, poiché amo meglio e sono più timoroso di tutti gli altri amanti: subito comporrei una canzone più prestigiosa per onorare e far apprezzare voi, che siete per me di un prezioso valore senza pari, donna piacente e sovrana; e la vorrei fare più che bene, perché spero in una grande mercede.

 

 

fos tan sobriers majers mos sens,

 

 

 

car am mielhs e sui pus temens

 

 

 

de totz los autres amadors:

 

5

 

breu fera pus adomniva

 

 

 

chanso, onran e tenen car

 

 

 

vos, que m’es de ric pretz ses par,

 

 

 

dona plazen senhoriva; 

 

 

 

que far la degra mielhs de be,

 

10

 

car aten tan auta merce.

 

 

 

 

   

 

 

E qui per dir sobrelauzors

  Se qualcuno ha mai mentito per dire lodi esagerate della propria dama, le rivolga a voi, donna, e dirà il vero, perché il vostro grande valore è in verità così eccelso che nessuna lode lo può pareggiare; infatti il vostro valore che si rafforza invera ogni lode, perché con esso cresce l’alto merito che vi sostiene. Per questo desidero la vostra mercede.

 

 

de sa dona fon anc mentens,

 

 

 

don las vos et er ver dizens,

 

 

 

dona, car vostra grans valors

 

15

 

es tan per drech sobrautiva,

 

 

 

c’ab lieis no·s pot lauzors engar;

 

 

 

per que deu tot laus averar

 

 

 

vostra valors esforsiva,

 

 

 

c’ab sel creis l’autz pretz que·us mante.

 

20

 

Per qu’ieu dezir de vos merce.

 

 

 

 

   

 

 

Aisso·m fai dir, dona, Amors,

  Questo mi spinge a dire, donna, Amore, e l’onorato merito straordinario che vi fa amare da tutto il mondo, tanto che una dolce gioia entra nel mio cuore fedele tutte le volte che ne sento parlare. Così ognuno pensa di lodarvi meglio, visto che l’elogio sincero di voi rende più vive le sue lodi, perché così conviene! Perciò non oso chiedervi mercede.

 

 

e l’onratz pretz sobrevalens

 

 

 

que·us fai grazir a totas gens,

 

 

 

per que una dossa legors

 

25

 

es de mon ferm cor aiziva 

 

 

 

totas vetz que n’auja parlar.

 

 

 

C’usquecx vos cuja mielhs lauzar,

 

 

 

car vostre laus vers aviva

 

 

 

lurs lauzors, car aisi·s cove.

 

30

 

Per so no·us aus clamar merce.

 

 

 

 

  La vostra signoria è così nobile, e il vostro giovane corpo affascinante è così bello, e lo sguardo piacevole, e così autentico l’incarnato delicato, fresco, naturale e vivo, e così gentilmente sapete dire e fare quello che vi pertiene e onorare giustamente che a tutti siete gradita; sicché da nulla ottengo una gioia perfetta, se non dall’attendere la vostra mercede.

 

 

Tant es nobla vostra ricors,

 

 

 

e·l vostre nous cors convinens

 

 

 

es tan bels, e l’esgartz plazens,

 

 

 

e tan vera·l fina colors

 

35

 

fresca, natural e viva;

 

 

 

e tant gent sabetz dir e far

 

 

 

so que·us tanh et azaut onrar

 

 

 

c’a tot hom es agradiva;

 

 

 

per qu’ieu non ai fin joi de re

 

40

 

mais d’atendre vostra merce.

 

 

 

 

   

 

 

Mot es rics pretz, sens et honors,

 

Molto nobile pregio, senno ed onore, misura e saggezza sono in voi, dama; e sono gioioso quando desidero il vostro soccorso, perché il mio irremovibile desiderio mi incita, ma, con tutto ciò, temo di desiderare: dovrei, di conseguenza, temere di pregarvi. «Perché?» Perché Amore me lo impedisce, al punto che, ne sono convinto, mai riuscirò a dirvi: «Bella dama, se vi piace, mercede!»

 

 

 

mezura e ensenhamens

 

 

 

ab vos, dona, e sui jauzens

 

 

 

can dezir lo vostre secors,

 

45

 

que mos ferms volers m’abriva, 

 

 

 

mas ab tot so tem dezirar:

 

 

 

doncx be·us temeria prejar.

 

 

 

«Com?» Car Amors m’o esquiva,

 

 

 

tant que ja no·us dirai, so cre:

 

50

 

«Belha dona, si·us plai, merce!»

 

 

 

 

   

 

 

S’ieu vos auzes prejar de re,

  Se osassi chiedervi qualcosa, dama, di certo vi domanderei mercede.

 

 

dona, be·us queregra merce.

 

 

 

 

Testo: Paolo Di Luca, Il trovatore Peire Bremon Ricas Novas, Modena 2008, p. 113.Rialto 10.xii.2009. 


Testo

BdT    Peire Bremon Ricas Novas