Donna, cel qe·us es bos amics,

a cui vos es mals et enics,

vos clama merce d’una re:

4

c’auiaz cho qe·us vol dir per be

aici en esta carta escrit,

ez escoutaz com o a dit.

E prega·us qe non respondaz

8

tro qe tot auzit o aiaz,

qe tal ren i aura ben leu

al fenir qe ja no·s er greu.

«Domna granz pena trauc per vos,

12

anc mais non saubi mal qe·s fos.

Eu ai amat ben autra vez

ves altra part on era frez

leialmen e senes enian,

16

mas anc mais no trais tan d’afan.

Anc mais null’amors no·m toqe‹t›

lai on la vostra ira m’intret,

ni no m’isit de tan preon

20

com aqesta, e no sai don.

Anc mais no sap qe·s fos amors

ni no senti de sas dolors;

c’amors m’a mes e[n] tal destreich

24

q’en granz chalors mi dona freich

et ab granz freich mi dona chaut,

e·m fai irat s’anc mi fez baut.

Dos enemics ai trop mortals:

28

vos et Amors, don qe<c>s m’es mals.

Mas vos m’es enemics de cor,

qi·m tolles ris, jois e dimor,

e·m mostraz vostre mau talen,

32

e dizez me tot a presen.

Mas Amor no auch ni no vei,

ni no sai ves qal part s’estei;

per q’eu non puos contendre a lui

36

mas greu m’es car de mi no·s fui.

C’amar vos mi fai de tal guisa

on <n>ostra amor es mal devisa:

q’e·us am e vos no amaz mi;

40

fort mal joc partit a aici.

Amors se demostra vilana

qi vos fai estar bauda e sana

e ve qe nafrat m’a tan fort

44

q’eu cuith aver trop peich de mort.

Car si sol a mort n’estorzia

ja tan fort no m’en plagneria,

car qi tot tems vio a dolor

48

peiz a de mort, qi no·l secor.

S’Amors fos tan ben enseignada

<q>e d’un pauc vos agues nafrada

– sol neis de la milena part

52

qe mi nafret en un esgart –,

ab aitan m’agra gen garit

d’aqel mal colp qe m’a ferit.

Ges la plaga non par de fora

56

mas dinz lo cor m’art et acora,

e no m’en pot valer mezina

ses vos: ja tan no sera fina.

E s’eu per aicho rec[e]up mort

60

vos ez Amors n’aurez lo tort

qe·m pograz sanar e garir:

ja no·us en calgra Amor blandir?

Domna, non puosc ab toz contendre:

64

vos pregar et Amor defendre,

q’eu no vos pos ges far amar

s’Amor no m’en vol aiudar.

Pos vei qe mos precs no m’i val,

68

laserai m’en; [si] pogues al!

Mas Amor no·m laissa garir

qi m’a mes en aqest conssir,

qe d’autra part non aug ni veich

72

mas vas la terra e vas l’endreich

on mais vos vei; mais n’ai de dol

per lo grant gauch qe far mi sol.

Soven pens qe ja mais no·us veia

76

e qe de loing ses vos m’esteia,

qe qant eu vos vi de premier

vos me disez ben a sobrier,

ez on plus annei a enan

80

e vos m’o annez peiuran;

per q’eu tem, s’eu mais vos vezia,

qez ades m’en peiuraria

c’atresait me feiraz aucir.

84

Ez eu enqer no voil morir

qar sol pel bon respeith voil viure.

Non sai s’e<n> fol mos dich vos liure,

mas se vos me tenez per fol

88

d’aqo qe·us dic, enclin lo col:

to<t> qan vos plaz m’es bon e bel,

ja no·us farei autre revel.

Greu m’es qan mal no·us pos voler

92

c’Amors no m’en dona poder;

qe s’eu vos pogues voler mal

nos fora alqes comunal

d’aitan, se no·m volcses amar,

96

qe·m pogra en altra part virar.

Mas d’aiqo sol non i a re

car eu non ai poder de me;

d’aicho·m podez ben far orguoill:

100

er agradaz s’e·us am e·us voill!

Qe s’eu sabia tot en ver

qe ja pro no·m volses tener,

ni e<n> trastota vostra vida

104

vostra amistaz no<·m> fos cobida,

autra non poria amar ges

per nulla beltaz qez agues.

Si no·m volez estre amia,

108

aizo no·m pode<z> tolre mia:

q’eu toz temps no·us sia amics

sitot m’es vostre cor enics.

Domna, car en mos dich no·us lau

112

ni vostra beltat no mentau

e<u> o faz be<n> a escien,

q’en re mais no cuit aver sen

c’a mon grat vos cuiariaz

116

qe ja ta<n> bella no fussaz.

Car per la beltaz qez avez

sai be qe plus vil me tenez.

Domna, maldit sion miraill

120

e belleza car no vos faill!

Domna, ja miraill no crezaz:

cuiaz qe tan bella siaz

com inz el miraill vos vezez?

124

Ben es folla si o crezez,

qe tot mirail son menzo[n]ger

e foson fraich toz li enter!

Domna, ceus qi·os lauzan en re

128

saphaz qe non o fan per be,

c’aitan vos volon escharnir

can vos lauzan ab lor mentir.

Mas eu no·us serai ja mentire,

132

domna, c’ades vos voil ver dire.

Mi·n crezaz, domna, qe·us dic ver

– ja negus no n’aia poder –

car eu no vos lau ges per bella,

136

anz dic q’es negra com niella.

Domna, vas totas parz predic

qe plus es laida q’eu non dic;

mas a mi fora<z> asaz genta

140

c’aitals laida res m’atalenta.

Domna, si eu volia dir

tot aiqo q’eu de vos cossir

no·<u>s o [a]uria dich d’un an,

144

mas eu tem no·m tornes a dan.

Per q’eu no·us en voil far lonc plait

e dic vos be tot atresait:

domna, se·l vostr’om pert en re

148

sapchaz qe vos i perde<z> be.

Ben sabez qe vostre sui eu

ni non ai mais segnor soz Deu;

per cho sapchaz be tot de cert

152

qe vos i perdez s’eu i pert.

Domna, del pauc tort q’eu vos ai

ja sol no m’en razonarai,

e si n’auria asaz razos

156

vos trobarez mas ochaisos.

Per jase mi podez durar,

toz temps m’o podez contrastar,

domna, car entre mi e vos

160

no voill plaides, mais sol nos dos,

qe ja nos parta d’est conten,

qe res mais non sap mon talen.

Ja non plaideiare[i] per leich:

164

per vos metessa<·n> prendez dreich;

ez e<u> i cuit ben dir tal re

o non podez trobar mes be.

A Merce non podez ren dir

168

c’ab aqo <v>os dei convertir:

lai o neguna res non val

Merces de<u> amortar lo mal.

Merces n’aiaz e chausimen:

172

no vos i traich autre guiren.

Domna, merce vos qer, si·os plai,

en mais guisas q’eu dir no sai.

Aici·us qer merce e perdon

176

com Deus perdonet al lairon.

Domna, s’eu rece<u>p mort per vos

ja no vos sera negus pros.

Morai? o eu: com hom mespres

180

qe de meiz morç estai en pes.

Sospir mi fan fenir mon comde,

ves vos mi lais vencut e do[m]de;

plor mi tol q’eu non puos plus dire,

184

mas cho q’eu volgra dir conssire.

Domna, merce vos qer, si·os plaz,

per merce qe merce n’aiaz.

Merce vos clam, ma dolz’amia,

188

anz qe la morz aissi m’aucia».