Vidas del ms. B

 

 

 

 

Guillem de Cabestaing

 

1 Guillems de Cabestaing si fo us cavalliers de l’encontrada de Rossillon, que confinava ab Cataloigna et ab Narbones. 2 Mout fo avinens hom de la persona, e prezatz d’armas e de cortesia e de servir. 3 Et en la soa encontrada avia una dompna que avia nom ma dompna Soremonda, moiller d’En Raimon de Castel Rossillon, que era mout gentils e mals e braus e fers e rics et orgoillos. 4 En Guillems de Cabestaing si amava la dompna per amor e chantava de lieis e·n fazia sas chanssons. 5 E la dompna, q’era ioves e gaia e gentils e bella, si·ll volia ben maior que a ren del mon. 6 E fon dich a·N Raimon de Castel Rossillon; et el, cum hom iratz e ielos, enqueric lo faich e saup que vers era, e fetz gardar la moiller. 7 E qand venc un dia, Raimons de Castel Rossillon trobet paissan Guillem de Cabestaing ses gran compaignia et aucis lo; e fez li traire lo cor del cors e fez li taillar la testa; e la testa e·l cor fez portar a son alberc; lo cor fez raustir e far a pebrada e fez lo dar a maniar a la moiller. 8 E qand la dompna l’a maniat, Raimons de Castel Rossillo li dis : «Sabez vos que vos avetz maniat ?». 9 Et ella li dis : «No, si non que mout es estada bona vianda e saborida».   10 Et el li dis q’el era estatz certanamen lo cors d’En Guillem de Cabestaing so que ella avia maniat; et a so q’ella·l crezes ben, si fetz aportar la testa denan lieis. 11 E qand la dompna vic so et auzic, ella perdet lo vezer e l’auzir tantost. 12 E qand revenc et ella dis : «Seigner ben m’avetz dat si bon maniar que ia mais non maniarai d’autre». 13 E qand el auzi so, el correc sobre lieis ab l’espaza, e volc li dar sus en la testa; et ella correc ad un balcon e laisset se cazer ios, et enaissi moric. 14 La novella cors per Rossillon e per tota Cataloigna q’En Guillems de Cabestaing e la dompna eran enaissi malamen mort, e q’En Raimons de Castel Rossillon avia dat lo cor d’En Guillem a maniar a la dompna. 15 Mout en fo grans dols e grans tristessa per totas las encontradas ; e·l reclams venc davan lo rei d’Aragon, que era seigner d’En Raimon de Castel Rossillon e d’En Guillem de Cabestaing. 16 E venc s’en a Perpignan, en Rossillon, e fetz venir Raimon de Castel Rossillon denan si; e qan fo vengutz, si·l prendre fetz e tolc li totz sos chastels e·ls fetz desfar; e tolc li tot qant el avia e lui en menet en preison. 17 Guillem de Cabestaing e la dompna fetz penre e fetz los portar a Perpignan e metre en un monumen denan l’uis de la gleisa. E fetz desseignar desobre·l monumen cum ill erant estat mort, et ordenet per tot lo comtat de Rossillon que tuich li cavalier e las dompnas lor venguesson far anoal chascun an. 18 En Raimons de Castel Rossillon moric dolorrosamen en la preison del rei d’Aragon.

 

 

 

Testo: Ornella Damiano, Rialto 15.iv.2005.


Ms.: B 52v.

Note: Biografia  di cui i canzonieri tramandano due versioni: quella contenuta in ABN² è la più estesa, mentre FbIK presentano la versione più breve. – 10 certanament] dertanament. 14 e q’En Raimons] enqen Raimons.

[OD]


Vidas di B    Vidas