Vidas dalle edizioni critiche |
Vida di Marcabru
|
|
|
|
Vida in A
|
|
Vida in K |
|
Marcabrus si fo gitatz a la porta d’un ric home, ni anc non saup hom qui·l fo ni don. E·n Aldrics del Vilar fetz lo norrir. Apres estet tant ab un trobador que avia nom Cercamon qu’el comensset a trobar. Et adoncs el avia nom Pan-Perdut, mas d’aqui enan ac nom Marcabrun. Et en aqel temps non appellava hom cansson, mas tot quant hom cantava eron vers. E fo mout cridatz et ausitz pel mon, e doptatz per sa lenga, car el fo tant mal dizens que a la fin lo desfeiron li castellan de Guiana de cui avia dich mout gran mal. |
|
|
Testo: Gaunt, Harvey, Paterson 2000. – Rialto 24.iii.2006.
Mss.: A 27r, K 102r.
Edizioni critiche: Jean Boutière e Alexander H. Schutz, Biographies des troubadours, Paris 19733, p. 10; Simon Gaunt, Ruth Harvey and Linda Paterson, Marcabru: A Critical Edition, Cambridge 2000, p. 37.