Rialto

Vidas dalle edizioni critiche

 

Vida di Marcabru

 

 

 

 

 

Vida in A

 

 

Vida in K

Marcabrus si fo gitatz a la porta d’un ric home, ni anc non saup hom qui·l fo ni don. E·n Aldrics del Vilar fetz lo norrir. Apres estet tant ab un trobador que avia nom Cercamon qu’el comensset a trobar. Et adoncs el avia nom Pan-Perdut, mas d’aqui enan ac nom Marcabrun. Et en aqel temps non appellava hom cansson, mas tot quant hom cantava eron vers. E fo mout cridatz et ausitz pel mon, e doptatz per sa lenga, car el fo tant mal dizens que a la fin lo desfeiron li castellan de Guiana de cui avia dich mout gran mal.

 

Marcabruns si fo de Gascoingna, fils d’una paubra femna que ac nom Marcabruna, si come el dis en son chantar:

 

Marcabruns lo fills na Bruna

fo engendraz en tal luna

qu’el saup d’amor cum degruna

– Escoutatz! –

que anc non amet neguna

ne d’autra no fo amatz.

 

Trobaire fo dels premiers c’om se recort. De caitivetz vers e de caitivetz serventes fez e dis mal de las femnas e d’amor.

 

 

 

Testo: Gaunt, Harvey, Paterson 2000. – Rialto 24.iii.2006.


Mss.: A 27r, K 102r.

Edizioni critiche: Jean Boutière e Alexander H. Schutz, Biographies des troubadours, Paris 19733, p. 10; Simon Gaunt, Ruth Harvey and Linda Paterson, Marcabru: A Critical Edition, Cambridge 2000, p. 37.


Vidas dalle edizioni critiche    Vidas di B

BdT    Marcabru