|
|
Peire Milo
|
|
|
Pois qe dal cor m’aven farai chanzos, |
|
|
e pois q’eu vei ’spandre flor de novel |
|
|
e pois q’eu vei alegrar li auzel |
4 |
|
qi van chantan sus l’arbre el follios, |
|
|
e pois q’eu vei l’un de l’autre iauzir, |
|
|
ben puesc aver pensament e consir |
|
|
car anc un iorn no fui ioios d’amar, |
8 |
|
ni ia per mal d’amor no·m posc estrar. |
|
|
|
|
|
Domna, en vos trobei tals guierdos |
|
|
com fa al lop lo chabrol e l’agnel |
|
|
qant enver lui ill corren senz revel |
12 |
|
e laissan star las fedas e·ls moutos: |
|
|
aissi, domna, al prim al mieu albir |
|
|
per la meillor eu vos cudai chauzir; |
|
|
mas iogador ai vist soven iogar |
16 |
|
qe get’a fal ez envi’a entrar. |
|
|
|
|
|
Hai, ma dona, ·l vostre cors orgoillos |
|
|
tolla d’aissi e l’ira e·l capdel |
|
|
e fassa mi, si·us plaz, un semblan bel, |
20 |
|
e ia poissas non serai ataïnos. |
|
|
Meravill me, car am tant e dezir, |
|
|
qe per merces no vol un prec auzir: |
|
|
ia aug merces lo segner Deus d’un lar |
24 |
|
qi en la crois li saup merces clamar. |
|
|
|
|
|
Las, qe farai? Morrai tan cossiros? |
|
|
Oc, q’eu non puesc de leis aver apel, |
|
|
e com li soi cascun iorn plus fizel |
28 |
|
eu mais la trop vas mi plus aïros’ |
|
|
e cant la veg encontra mi venir, |
|
|
eu vag vas leis tan ioios per servir, |
|
|
donc se capten escura del iogar: |
32 |
|
mas ia vi far apres scur temps ben clar. |
|
|
|
|
|
Ara soi eu en carcer, tenebros: |
|
|
sa par no vi en mur ni en castel, |
|
|
qe eu non puesc trobar clau ni martel |
36 |
|
qi·m puesca trar de las mans de leos; |
|
|
e pois merces, q’era clau de l’aubrir, |
|
|
eu non lai trop, soi vencutz, sens
mentir; |
|
|
ni ia per zo no·m recrerai d’amar, |
40 |
|
q’ieu vi ia hom q’era vencutz sobrar. |
|
|
|
|
|
Ai, mala res, Dieus vos lais repentir |
|
|
del mal qe·m faitz, don m’aves fait
florir: |
|
|
c’aissi com pert tot’aiga douz’e mar |
44 |
|
son nom, si·l pert en vos Amors, so·m
par. |
Testo: Borghi Cedrini
2008 (VI). – Rialto 31.iii.2014.
Mss.:
I 148r, K 133v, N 103v, a (p. 240), z’ 1v, ω (palinsesto, 64r – 61v – 64r).
Edizioni critiche:
Carl Appel, «Poésies provençales inédites tirées des manuscrits d’Italie
(suite)», Revue des langues romanes, 39, 1896, pp. 177-216, a p. 190
(su INa); Luciana Borghi Cedrini, Il trovatore Peire Milo, Modena 2008,
p. 462.
Altre edizioni:
Carl August Friedrich Mahn, Gedichte der Troubadours, in provenzalischer
Sprache, 4 voll., Berlin 1856-1873, vol. I, n. 289 (N), e vol. III, n. 918
(I); Edmund Stengel, «Le chansonnier de Bernart Amoros», Revue des langues
romanes, 45, 1902, pp. 44-64, 120-151, 211-275, a p. 253 (a); Monica
Longobardi, «Frammenti di un canzoniere provenzale nell’Archivio di Stato di
Bologna», Studi mediolatini e volgari, 36, 1990, pp. 29-55, a p. 35
(z’); Cesare de Lollis, «Un frammento di canzoniere provenzale», Studi
Medievali, I, pp. 561-579, a p. 573 (ω).
Metrica:
a10 b10 b10 a10 c10 c10 d10 d10 (Frank 577:33). Cinque coblas unissonans
di otto versi e una tornada di quattro versi.
Note:
Canzone. – Immagini e paragoni decisamente inconsueti costellano il
testo.
[LBC]

Traduzione
BdT
Peire Milo
|