|
|
Raimbaut d’Aurenga
|
|
|
A
mon vers dirai chanso |
|
|
ab
leus motz et ab leu so |
|
|
et
en rima vil e plana, |
4 |
|
puois aissi son encolpatz |
|
|
qan fatz avols motz als fatz; |
|
|
e
dirai so qe·en cossir, |
|
|
qui qe·m n’am mais o·m n’azir. |
|
|
|
8 |
|
D’amar tornon en tenso |
|
|
cill on anc amors non fo |
|
|
plus q’en mi obra vilana, |
|
|
e
ditz qecs: «ie·n teing los datz |
12 |
|
e·n sai mais que nuills hom natz»; |
|
|
per qe·m platz a devezir |
|
|
d’aco que a moutz n’aug dir. |
|
|
|
|
|
E
si torn en ocaizo |
16 |
|
cel dig qe·m fai plus felo, |
|
|
no
m’o tengatz ad ufana: |
|
|
car per trops es autreiatz, |
|
|
q’al mais aug dir, e no·m platz, |
20 |
|
que domna se vol aucir |
|
|
que ric home deigna auzir. |
|
|
|
|
|
Qecs a dreig qe s’arazo, |
|
|
mas vers venz qui be·l despo |
24 |
|
et
ieu dic paraula sana: |
|
|
que mieills deu esser amatz |
|
|
rics hom francs et enseignatz, |
|
|
qu’il pot pro e bel chausir |
28 |
|
per dompna q’aus precs soffrir. |
|
|
|
|
|
Mas dompna c’ama a lairo |
|
|
ab
semblan de tracio, |
|
|
non deu ges esser autana: |
32 |
|
mas en bas luoc s’asolatz, |
|
|
si
que sia [a]coindatz |
|
|
e
qe·i puosca endevenir |
|
|
la
nuoich e·l jorn ses dezir. |
|
|
|
36 |
|
Anc dompna, qui q’en sermo, |
|
|
per nuill ric home non fo |
|
|
ni
tornet de pretz sotana; |
|
|
et ieu sai et es vertatz |
40 |
|
que pros cavalliers privatz |
|
|
vist a[i] tals dompnas delir, |
|
|
c’om s’en degra sepeillir |
|
|
|
|
|
E dirai en mais? ieu no, |
44 |
|
ara en aqesta sazo! |
|
|
mas si negus hom si vana |
|
|
c’ab me se·n contrast’iratz, |
|
|
adoncs n’auziretz viatz |
48 |
|
tals motz per me ses mentir |
|
|
c’om non poiria cobrir. |
|
|
|
|
|
Dieus retenc lo cel e·l tro |
|
|
a sos ops ses compaigno, |
52 |
|
et es paraula certana |
|
|
c’a midonz laisset en patz |
|
|
c’aseignoriu vas totz latz, |
|
|
qe·l mons totz li deu servir |
56 |
|
e sos volers obezir. |
|
|
|
|
|
Ja de mort ni de preiso |
|
|
no·m gart Dieus ni gaug no·m
do, |
|
|
si midonz qe·m te ses cana |
60 |
|
no val pro mais c’autra
assatz, |
|
|
segon qu’eu cre, e sapchatz |
|
|
que totz hom que la remir |
|
|
s’enten en lieis al partir. |
|
|
|
64 |
|
Dompna, ieu vos dei grazir |
|
|
so q’ieu sai ben far e dir. |
|
|
|
|
|
E si·m datz ab lonc desir |
|
|
lo ben qe·m degratz offrir. |
Testo: Luigi Milone, Rialto
16.x.2003.
Mss.: A 37d (Raembautz
daurenga), a 187 (Reambauts daure(n)gua).
Edizioni diplomatiche:
A: Wilhelm
Grüzmacher, «Berichte an die Gesellschaft für das Studium der neueren Sprachen
in Berlin über die in Italien befindlichen provençalischen Liederhandschriften», Archiv für das Studium der neueren Sprachen und
Literaturen, 33, 1863, pp. 288-341 e 407-466 , a p. 434;
Arthur Pakscher -
Cesare De Lollis, «Il canzoniere provenzale A», Studi di filologia romanza, 3, 1891, pp.
1-670, a p. 100. – a: Edmund Stengel, «Le
chansonnier de Bernart Amoros», Revue des langues romanes, 45, 1902,
pp. 44-64, 120-151, 211-275, a p.
139; Giulio Bertoni,
Il canzoniere
provenzale di Bernart Amoros (Sezione Riccardiana),
Fribourg 1911, p. 71.
Edizioni
critiche:
Adolf
Kolsen,
«Altprovenzalisches
(Nr. 6-8)», Zeitschrifte für romanische Philologie, 40, 1920, pp.
589-600;
Walter T. Pattison, The Life and Works of the Troubadour Raimbaut of Orange,
Minneapolis 1952, p. 171 (30); Luigi Milone, El trobar «envers» de Raimbaut d’Aurenga,
Barcelona 1998, pp. 45 e 113.
Altra edizione:
Costanzo
Di Girolamo, I trovatori, Torino 1989, p. 96.
Metrica:
a7 a7 b7’ c7 c7 d7 d7
(Frank 200:2).
Nove coblas unissonans e due tornadas di due versi; la
rima b (-ana) è estrampa.
[LM]

BdT
Raimbaut d’Aurenga
|