Edizione diplomatica canzoniere Q (c. 4r-4v)
4b33 |
te(n)ço(n). |
4b34 |
Galtrer fui accalaon. |
4c1 |
Eun chastel bels et bon. |
4c2 |
On trouei donna preiant. |
4c3 |
Cantan placent non ui mais. |
4c4 |
Et hanc on tan non retrais. |
4c5 |
Tant esos p(re)tç cars ebons. |
4c6 |
Aisis enbeles foisons. |
4c7 |
Na ioh(an)a p(re)tç et iaus uoi. |
4c8 |
Gida eops cadela eops p(er)s. |
4c9 |
Donna eseuensoi gais. |
4c10 |
Nonen meraueliei uos. |
4c11 |
Ceop plus smart fai ioius. |
|
|
4c12 |
Arnaldon p(er)na ioh(an)a. |
4c13 |
Bal mais est etreuisana. |
4c14 |
Elombardia etoscana. |
4c15 |
Char sego(n)t cauie albons dire. |
4c16 |
Illies dep(re)tç souerana. |
4c17 |
P(er)chieu ent(er)ra lontana. |
4c18 |
Farrai son bon p(re)tç audir. |
4c19 |
Loset ior dela settemana. |
4c20 |
Narnalt ben floris eg(ra)na. |
4c21 |
Iois ep(re)tç amna joh(an)a. |
4c22 |
Kel mu(n)t noes catalana. |
4c23 |
Tan ient sapz fair edir. |
4c24 |
Kiles cortes (et) umana. |
4c25 |
Mais de nulla (christ)iana. |
4c26 |
P(er)chen fai son p(re)tç bruzer. |
4c27 |
Tot drit lai per chastellana. |
|
|
4c28 |
Ki de placers edonar. |
4c29 |
Ed(e) sauer esen ^ edeco(m)plida ualor. |
4c30 |
Ede tot enseniam(en). |
4c31 |
Ede fin p(re)tç esmerat. |
4c32 |
Conplit de fina beltat. |
4c33 |
Bolaudir nouas oson. |
4c34 |
An sendrit accalaon. |
4d1 |
Esus ape delator. |
4d2 |
Trouara ueraiam(en)t. |
4d3 |
Loient cos plen d(e) dorsor. |
4d4 |
Donna ioh(an)a placent. |
4d5 |
Eseo no(n) ai dit ueritat. |
4d6 |
De zo q(ue)u ai deuisat. |
4d7 |
Per deus lors abbandon. |
4d8 |
Ki mostrer un sa faizon. |
4b34. Il copista interviene sulla lezione originaria accalon aggiungendo una a in interlinea.
4c29. La -o- di co(m)plida è ricavata da una -e- anteriore, come notato in Giulio Bertoni, Il canzoniere provenzale della Riccardiana n° 2909, Halle a. S. 1905, p. 8.