I.

1. Belh m’es qui a son bo·n sen
2. qu’en bona cort lo prezen,
3. q’us bes ab autre s’enansa,
4. e ricx mestiers conogutz
5. lai on pus es mentaugutz
6. val mais qu’a la comensansa.

II.

7. Doncx aissi·m dei far parven,
8. ieu que venc novellamen,
9. e mostrar en detriansa,
10. lo saber que·m n’es cregutz,
11. quar qui vas dos locs esdutz
12. leu l’en sort grans alegransa.

III.

13. Per que d’est comte aten 
14. de Barsalon’un don gen,
15. que pro·m fassa e lui onransa;
16. e cre, si de dar non dutz,
17. qu’en sa cort, on suy vengutz,
18. es fams e vera mermansa.

IV.

19. De baron m’es avinen
20. ab vergonhos pessamen;
21. tals o conois que romansa:
22. ans que s’en leu mager brutz,
23. aitals afars, trop saubutz, 
24. non es grans mas per semblansa.

V.

25. Ara·us es ops, e non len,
26. efforsar contra ioven,
27. qu’us encombriers vos sobransa,
28. de sai on lo solelh lutz,
29. en que seretz deceubutz
30. s’acortz no ven deves Fransa.

VI.

31. Qu’ab un iovencel valen
32. avetz lai guerr’e conten,
33. tal que fier si de sa lansa,
34. que d’aquelhs Engles coutz
35. ni dels vostres esternutz
36. non a paor ni duptansa.

VII.

37. Lai es lo vers remazutz
38. on espazas sobr’escutz
39. penran del forfag venjansa.