I.

1. Amors m’a fach novelamen asire
2. in vos servir, domna plaxenz e gaya,
3. lo cor e·l sen, lo dexir e·l consire,
4. car in vos vei sen e valor veraya:
5. vostr’esgardar pels ols al cor mi raya
6. un rai d’amor chi·m noris e·m cadela.

II.

7. Vostres bels cors, jensers ch’el mon se mire,
8. es cel per chui Amors m’a fach la playa,
9. la qual mi pot legeramen aosire,
10. si per vostra merce nun mi s’apaya;
11. per vos servir non crei che mort m’eschaya,
12. mas trop mi doll lo cor de soz l’aisela.

III.

13. Vostres homs sui, c’Amors mi vol eslire,
14. e non creyaz che, per pena che traya,
15. ia per nul temp in altra part me vire;
16. nun sui verja che per toz venz balaya,
17. che eo non teim ch’aotra vas se m’atraya,
18. neis s’ela fos reina de Chastela.

IV.

19. Chan ben mi pens de chui eo sui servire,
20. mals ni turmenz ni loncs servirs m’esmaya,
21. car em conort in so ch’aosit ay dire:
22. che bon segner merir trop non delaya;
23. servirai doncs tro ch’ela merce n’aya,
24. hoc, si·m deges eser cruder’e fela.
25. Chan vei·l bel vis, los dos ols e·l ien rire,
26. lors mi senbla ch’en Paradis estaya;
27. e chan non vei, non creyaz, tan m’azire,
28. che diga ren ch’eo chug che vos desplaya,
29. anz non enten raxon ch’om mi retraya,
30. tan pens ades chom vos es bon’e bela.

V.

31. Non ay poder ni voler che·m sostraya
32. de vos servir, na playxenz Ysabela.