I.

1. Dona, la genser qu’om veya,
2. sai, de belh aculhimen,
3. agradiv’a tota gen,
4. mas trop ten en gran enveya
5. selhs que deziron jauzir,
6. q’us no·i pot acosseguir
7. d’un an so que’n cuyd’aver
8. quoras que la torn vezer.

II.

9. Ren no promet ni autreya
10. ni estrai ni falh ni men,
11. mas de no sap dir tan gen
12. q’ades cuydaretz que deya
13. totz vostres precx obezir;
14. pero, quan ven al partir,
15. vol sens colpa remaner
16. ab grat qu’en sap retener.

III.

17. Tan gen despen e despleya
18. sa gran valor e so sen
19. q’una·l sieus laus non aten,
20. e ja nulhs hom no·m mescreya
21. de lauzor que·m n’auga dir,
22. qu’aitant hi pot hom iauzir
23. de bon pretz fin e de ver
24. cum en dona pot caber.

IV.

25. Sobre totas senhoreya
26. de pretz, mas tan car despen
27. s’amor, meravilha·m pren,
28. qui per sol sen la corteya,
29. cum o pot guaire sufrir;
30. o·s fai ab art abelhir
31. o ylh a qualque saber
32. don nulhs hom no·s pot valer.

V.

33. Be vuelh que·m tenh’, on qu’ieu seya,
34. per son leyal bevolen;
35. si tot joy non hi aten,
36. mos cors l’aclina e·l sopleya
37. e·m platz tots sos bes auzir
38. et ajut ad enantir
39. sos laudes, jorn e ser
40. en totz locs, a mon poder.

VI.

41. Car ela denhet grazir,
42. so don ye·l dey grat saber,
43. lo grazisc a mon poder

VII.

44. Dieus me don l’ora vezer
45. qu’ie·lh puesca far son plazer.