Marcabru

En abriu    s’eslairo·il riu    contra·l Pascor

e nais lo fueill[s]    per los brueils    e vei la flor:

ai ieu conort    e·m deport    veramen de bon’ amor.

Qui a drut    reconegut    d’una color,

5

blanc lo tenha    puois lo denha s   es brunor,

c’amor vaire    al mieu veiaire    fai semblan de traïdor.

Denan    vos fara semblan    bon e meillor.

Per servir gen    a talen    mal e peior.

Vers es: per ben fag    cap frag    en motz luex e per honor.

10

Dieus maldigua    amor pigua    e sa valor;

per tot leca    mala deca    bevedor:

e qui mais beu    que non deu    lo vis li tol sa vigor.

Si m’amia    non crezia    enguanado[r],

lauzengier    ni mal parlier    encuzador,

15

sieus seria,    si·s volia,    ses bauzia e ses error.

Qui la te    tal com l’ave    enquer’ aillor:

si faill lai    e no·n pren sai    ni·n a auctor;

c’a bon dreg    l’a Dieus eleg    a folia muzador.

Puois q’ieu vei    qu’ela non crei    castiador,

(16)

20

mas al malvatz    en da patz    quar l’a groisor:

(17)

a la den(s)    mena soven    la lengua lai on ha dolor.

(18)

Aquist con    son deziron    e raubador:

cascuns gartz    hi clama partz    et el e lor;

qui·ll mesfai    lo sordeis    vai com de la sola.l pastor.

25

Cant a·l mei    ne venon trei    al passador

(19)

no·n sai mot    tro·l quart la fot    e·l quins lai cor:

(20)

enaissi    torn’ en decli    amor e chai en error.

(21)

A dur auzel    tol la pel    aquel qu’escorgua·l voutor.

(25)