Rialto

374.1

 

Pons Barba

 

 

 

 

Non ha tan poder en se
cel qui ve vostras faisos
qe mais non i aiatz vos,
dompna, qan ven al partir.
5 Qar tan sabetz far e dir
d’avinen so qe plai als conoissenz
en maneira qe vos non valez menz.
Qe vostre son cill qui vezer vos van,
seguen lor pro e ses tot vostre dan.
 
10 Aissi avetz vos pres me
com los autres en perdos
ab vostres ditz amoros;
q’als non pot hom conseguir
mas lo vezer e l’auzir:
15 e·l vezers es e l’auzirs tan plazenz
qe non es hom de preiar sovinenz.
Qe pagatz es cel que·us estai denan,
qu’als no·il detz vos ez el qu’als no·us deman.
 
E pos Deus aital vos fe,
20 par que·us fos per Lui datz dos.
Qe chascus fo·s enveios
de vos amar e servir
e mostra·us en car tenir.
Az aisso·us fai socors sabers e senz
25 ab qe pagatz aissi los entendenz.
Qu’ab plazenz ditz ez ab faitz alongan
n’avetz mais grat que cellas qe plus dan.

 

 

 

Testo: Guida 2002. – Rialto 24.iii.2003.


Mss.: Dc 260v, F 47r: solo le prime due cobbole.

Edizione critica: Saverio Guida, Trovatori minori, Modena 2002 (Subsidia al Corpus des troubadours, III), p. 148.

Edizioni diplomatiche: Edmund Stengel, Die provenzalische Blumenlese der Chigiana, Marburg 1878, p. 49 (di F); Henri Teulié - Giuliano Rossi, «L’anthologie provençale de Maître Ferrari de Ferrara», Annales du Midi, 14, 1902, p. 535 (di Dc).

Altra edizione: François Just-Marie Raynouard, Choix des poésies originales des troubadours, 6 voll., Paris 1816-21, vol. V, p. 352.

Metrica: a7 b7 b7 c7 c7 d10 d10 e10 e10 (Frank 715:7). Tre strofe monorime di nove versi ciascuna.

Note: Per il profilo storico del trovatore e per gli intenti e gli ideali che fanno da sfondo alla canzone vd. Guida, Trovatori minori, pp. 125-145. Il testo è certamente mutilo della conclusione (se non anche dell’inizio). 

[SG]


BdT    Pons Barba