I.

1. Emperaire, per vostre prez
2. e per la proeza q’avez,
3. sui a vos venguz, zo sabez,
4. e no m’en dei ges penedir.

II.

5. Meillz m’en degra lo pels sezer
6. car chai vinc vostra cort vezer,
7. q’eu farai loing e pres saber
8. lo joi que vos es a venir.

III.

9. S’anc per vos demenei orgoill,
10. tot m’es tornat en autre fuoill,
11. qe tals mena bon fait en l’uoill
12. qe no s’en ausa descobrir.

IV.

13. Si·l sa[p] bon q’eu sui tant poinenz
14. als malvaz et als recredenz,
15. per qe n’a serrada[s] las denz
16. e no·n ausa lo criz eissir?

V.

17. Emperaire, si ben enquers,
18. lo reprovers es fis e mers:
19. ço que donz dona e plora sers
20. las lacrimas devon perir.

VI.

21. Emperaire, si Dieus me gart,
22. .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .
23. .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .
24. .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

VII.

25. S’eu me faill al vostre donar,
26. jamais a gorc qu’auza lauzar
27. non ira Marcabruns pescar,
28. c’ades cuidaria faillir.

VIII.

29. Per aqella fe q’eu vos dei,
30. anc mais emperador ni rei
31. non agron tal merchat de mei
32. con vos, e Deus m’en lais jauzir.

IX.

33. Emperairiz, pregaz per mei,
34. q’eu farai vostre prez richir.